Jeanne, evlilik hazırlıklarını sürdürürken bir yandan da, hayatını mutlu mesut yaşayacak malikane arayışına girerler. Sıradan bir gün çok beğendiği apartman dairesini gezerken çok enteresan ve acayip bir adamla karşılaşır ve ayak üstü muhabbet ederler. Paul, kendisi ile arasında yaş farkı olan tanıdığı tüm erkeklerden değişik bir adamdır. Aralarındaki diyalog hızla ilerlemiş ve karşı koyulamaz aşamaya geldiklerinde beraber olmak kaçınılmazdır. Uzun bir süre yalnızca beraber olabilmek için bu evin çatısı altında biraraya gelicek fakat birbirlerinin dışarıdaki ömürlerine dair hiç bir soru sormayacak ve hiç bir şey bilmeyeceklerdir. Bu, Paul'ün ilişkilerinin devam yapabilmesi için koymuş olduğu bir kuraldır. Yaşlı adam, Paul'ün otoriter tavırları ve koymuş olduğu katı kurallar Jeanne'in bu durum karşısında daha fazla dayanamayacağını ifade ediyor.

New York’lu meşhur film eleştirmeni Pauline Kael, filmin “bir zanaat biçiminin çehresini değiştirdiğini” söyleyerek erotik film türüne göz attığımızda en iyi yapımlardan biri olarak tanımladı. Film, Bertolucci’nin bir seksüel fantezisine dayanıyordu; Brando’nun canlandırdığı karakter, karısının intiharının niçin olduğu travmayı kendisinden çok genç bir kadına romantik ve fiziki tahakküm kurarak dışa vuruyordu. Filmdeki kadınlar, yalnızca erkeğin katarsis’inin payandaları. Eleştirmenler ise filmin daha özgün olduğunu söylediler.

1972 yılında gösterime giren Pariste Son Tango filminin yönetmen koltuğunda italyan asıllı ünlü isim Bernardo Bertoluccin'in yer aldığı, başrollerinde ise The Godfather "Baba" filminin başrol oyuncusu Marlon Brando'yu görmekteyiz.